Bu da sizin madalyanız olsun..

Geçtiğimiz günlerde, branşındaki başarısını şehir dışına taşımış 12 yaşındaki pırlanta çocuk Belinay ile tanıştım. Belinay, gözündeki kararlı bakışlarla, kurduğu anlamlı cümlelerle sadece fiziken değil zihnen de sporcu bir disiplinde olduğunu hissettiren yapıya sahipti.

Şehir dışında gerçekleşen Türkiye Şampiyonası’ndan, 3.’lük gibi muhteşem bir başarıyla dönmüştü.

Henüz başarısının tadını çıkarmadan eksiklikleri belirlemiş kafasında. “Podyuma çıktım ama Seferihisar’dan geldiğime, Seferihisarlı oluşuma dair hiçbir iz yok üzerimde.”demiş. “Elimde flamam olsa, sırtımda Seferihisar yazsa çok da iyi olur.” demiş.

Başka dertleri de yok mu sanıyorsunuz Belinay’ın? Var..

Belinay’ın şehir dışında katıldığı turnuvalarda, Seferihisar Belediyesi yol ve konaklamasını karşılıyor. Yanında da hocası eşlik ediyor. Eşlik eden hocaları bazı durumlarda turnuvada görevli olduğu için Belinay ile aynı yerde konaklayamıyor. Bu durumda Belinay’a velisi eşlik etmek durumunda kalıyor. Haliyle velisinin konaklama giderleri ailesi tarafından karşılanıyor.

Buraya kadar anladık değil mi?

Günü ve saati belirledik. ‘Röportaj yapalım anlat Belinay.” dedim.

Okul çıkışında geldi. Teakwando kıyafetlerini de yanına almış. Giyindi, oturdu kamera karşına, anlattı. İzlemeyenler biraz kaydırırlarsa habere ulaşabilirler.

Konuştuk, güldük, sitemler ettik, başarılarından bahsettik. Röportajın bir yerinde, yukarıda anlattığım sıkıntıların toplamı olarak “Şehir dışındaki giderlerimizi cebimizden veriyoruz. Belediye bir şey vermiyor.” dedi. Ben tutamadım kendimi güldüm.

Babası uyardı, “Yanlış anlaşılmasın, koymayalım burayı.” dedi.

Ben de, “Ne olacak Allah aşkına el kadar çocuk abartmayalım.” dedim.

Gurur duydum  Belinay’la.

İçimden “Belediyeyi gömüyoruz. İşte bu be!” falan geçmedi.

Karşımda 12 yaşında bir çocuk var.

Sende, bende olmayan açık sözlülüğüne hayran kalmakla meşguldüm. Kusura bakmayın.

Röportajı yayınlamadan önce Senem Başkan ile görüştüm. Kendisinin olaya yaklaşımı talihsiz yorumlar yapanların aksineydi.

“Çocuğumuzun isteği nedir öğrenelim hemen.” dedi.

Çözüm ne kadar basit görüyor musunuz?

“Hayır, biz aslında bu kadar şey yaptık. O kadarını da şu kadar yaptık” demedi sizin gibi.

Olması gereken de bu zaten. Çocuk yahu söz konusu, çocuk.

Belinay’ın röportajının altına yazılan yorumlara inanamadım. Çocuğu nasıl hedef gösterirsiniz?

Neymiş, “Belediyenin yaptıkları yetmemiş mi?”

Siz hangi konu üzerinden kendi vicdanınızı parlatmaya çalıştığınızın farkında mısınız?

Her ihtiyacı, aklınıza gelen her ihtiyacı karşılanıyor olsa kaç yazar? Çocuğun talebi bu, size ne?

Hesap mı verecek size?

Yetmemiş işte. Bu kadar basit.

Kim kalkıp ekşiyecek size el kadar çocuğun ağzından çıkanlar için?

Sizi bağlayan ne?

Korkmayın bu kadar. Erkek, kadın ayırmadan yazıyorum. Gidin delikanlılığınızı akranınıza yapın.

Size, eksikliğinizi söyleyen, çocuk dahi olsa, hedef gösterip düşman görebiliyorsunuz yani!

Ne zamandır, kirli hırslarınıza, anlamsız yarışlarınıza çocukları da dahil ettiniz?

Alın boynunuza takın şimdi fanatizminizi..

Sizin de madalyanız bu olsun..