Emine Türkan… Hıdırlık mahallesinin Emine Ablası…Daha doğrusu Hıdırlık ve Kavakdere köylülerinin Emine Abası…Yüreği insan sevgisi ile dolu, müthiş hoşgörülü, elindekini, avucundakini yakını olsun olmasın herkesle paylaşmayı seven Emine Abası…Onu tanıyanlar kolay kolay unutamaz. Çünkü Emine Aba’yı tanıyıp da onun yemeğini, külürünü, katmerini yemeyen yoktur.Kırsal kökenli olan herkes ‘külür’ü bilir, ama Emine Aba’nın ‘külür’ü, Katmeri bir başkaydı.Şimdilerde adına pişi denilen ortası delikli hamura en güzel kıvamı o verir, yağda en güzel o pişirirdi.İkramı kuru kuruya olmazdı. ‘Külür’ ve Katmer’inin yanına Seferihisar’ın halis, peynirini ve kırma zeytinini sofraya koyardı.Bayramda seyranda elini öpmeye gelenleri sofraya oturtmadan evinden çıkarmaz, konukları için yedirecek, içirecek malzemesini evinden hiç eksik etmezdi.Tatlı dilliydi.Ağzından kötü söz işitmedik hiç. Aksine insanları sakinleştirir, karı koca arasındaki tartışmaların yere düşen bir su damlacığının kuruyacağı süreden uzun olmamasını isterdi. ‘Birbiriniz sevin’ , ‘Evinize senlik benlik sokmayın’ , ‘Sevinci de acıyı da paylaşmayı bilin’ derdi.“Birbirinize her zaman saygılı olun” derdi.Ömrü sekseni devirmişti. Engin hoşgörüsü ve mütevazılığı ile biz ona ‘Sen 100 yılı görürsün Emine Aba’ derdik.O ise yine mütevazıydı, ama "Canı veren Allah, alacağı zamanı da bilir. İnsanlara hayali ömürler biçip de günaha girmeyin” diye telkinde bulunurdu.İşte o Emine Aba’yı beklemediğimiz bir anda 81 yaşında kaybettik. Haftanın ilk gününde acı haberle yıkıldık.Tarihin, takvimlere 31 Ocak 2012’i düştüğü yarın, elbirliği ile Seferihisar Mezarlığı’nda toprağa vereceğiz.Gönüllerimizde bir sevda masalı olarak yaşatarak… Allah rahmet eylesin. mustafa@seferihisar.com