Bu gün sanki malum olmuştu bana… İçimde bir hüzün bir sıkıntı…İçimdeki birisi ”Memleketten sana ne? Niye yazıyorsun? Değer mi Seferihisar için, değer mi bu insanlar ve çocuklarının geleceği için emek vermek, düşünmek çaba sarf etmek, Sen de nasıl para kazanırım, nasıl standartlarımı yükseltirim diye düşünsene…” der gibiydi…Hüzünlü ve kederliydim…Bazen kendime soruyordum. Bu hüzün niye? Sana birisi bir şey mi söyledi…? Öyle bir şey de yoktu…O halde…?Bilemiyordum, ancak böylesi düşünceler sarmıştı dört bir yanımı…Hüzünlü ve kederliydim…İşte bu sırada Yeni Asır’dan bir telefon Ürkmez’de kültürlerin bir arada oluştuğu bir kütüphane açılışı varmış haber ve fotoğraf istiyoruz…Bir anda içimdeki hüzünlü düşüncemi bir kenara itip gazetemiz yazarlarından Melike Hanım ile birlikte Dünya kültürünü bir araya getiren kütüphane açılışına gittiğimde aradan bir saat geçmişti ki telefonuma bir mesaj "Seniha yengen vefat etti…”Bir anda bulunduğum mekân dönme dolap gibi dönmeye başlamıştı ve aracıma binip Seferihisar’a dönerken o içimdeki acıyı yaşamımda bir Annemi, bir Ağabeyimi kaybettiğimde bir de bugün yaşıyordum…Evet, çok sevdiğim dayımın eşi Seniha yengemi kaybetmiştim…Bazıları sorar "Kim öldü? Dayımın eşi, yengem…”Çok yakının değilmiş canım…Bir de ilave ederler kaç yaşındaydı? 71 yaşında. Çok da genç değilmiş…Bu söze hep şaşarım…Sevdiğiniz insanların akrabalık bağı yakın olabilir, uzak olabilir. Yaşı şu olabilir bu olabilir. Önemli olan o kişinin sizin üzerinizdeki emeği var mı? Yok mu? Sevgiler, dostluklar, vefa duygusu ve unutamadığınız anılarınız…İşte hepsi sevdiğiniz insan öldüğünde film kareleri gibi bir bir geçiyor gözlerinizin ucundan…Tıpkı Seniha yengem gibi…Onun elleriyle açtığı yufkadan yaptığı baklava tatlısının tadını hiçbir tatlıcıda bulamıyordum…Ya çocukken evine gittiğimizde ceplerimize koyduğu bademleri kırarken parmaklarımızı zedelediğim günler…Hiç unutur muyum…Akrabalık bağının yakınlığı veya hiç olmaması, yaşının şu veya bu olmasının ne önemi var ki…Çünkü çocukları seven, evinin sofrası açık… Misafirlerine "Bak yemezsen üzülürüm” sözleri…Ne çare ki Seniha yengem yok artık, çünkü öldü…Toprağı Nur Olsun…