Senin genç yaşta bir evladın veya bir yakının şehit oldu mu? Öldü mü?

Senin evladın, amca oğlun, dayı oğlun yetmedi bir komşun öldü mü? Şehit oldu mu a be şaşkın!

Türkiye’de “Analar ağlamasın, gençlerimiz ölmesin. Askerlerimiz şehit olmasın..” diyen kim veya kimlerdi?

Bu topraklarda yaşayan on binlerce, yüz binlerce, belki de milyonlarca insan aynı düşüncede değil miydik düne kadar…

Biz Çanakkale’de Türk, Kürt, Arap, Laz, Çerkez, Roman veya herhangi bir etnik kökenden gelenler olarak düşmana karşı omuz omuza mücadele etmedik mi? ”Bu topraklarda hep birlikte kardeşçe yaşayacağız” diyen bizler değil miydik?

Sen şehit olmanın veya bir yakınının şehit olmasının ne demek olduğunu bilir misin be a şerefsiz…

Benim Mustafa dayım 1919 yılında Libya’da şehit olmuş, benim adımı da ondan almışlar ve Mustafa koymuşlar. Dayımı tanımadığım ve aradan 80 yıl geçtiği halde fotoğrafına bakarak ağladığım nice günler olmuştur….

Diğer yandan bu topraklar içinde ölen tüm gençlerimizin anneleri, babaları, kardeşleri var.

Sahi bu çatışmalar niye yapılır? Niye gencecik askerlerimiz şehit olur? Gençler niye ölür?

Ben hakikaten bilmiyorum!

Bir bilen çıksın ve “Bu çatışmalar barış sürecinden sonra şu gerekçelerle aniden tekrar başladı” diye anlatsın. Duyalım, bilelim ve bizler de sohbetlerimizde birbirimize anlatalım…

Kabulümdür,

bizim aklımız ermiyor! Ermeyebilir ama ben onunla veya şununla fotoğraf çektirdim veya konuştum diye sahte isimler ile şahsıma hakaret etmek niye?

Delikanlılıkta dobra dobra konuşmak vardır, medeniyette insanların karşılıklı konuşması vardır. Senin yaptığın ne medeniyete ne de delikanlılığa sığıyor şerefsiz.

İki duble alkol alıp bilgisayarın başına geçiyor ve etrafa taşını atıyorsun ve elini de arkana saklıyorsun!

Bunun neresi delikanlılık, neresi medeniyetlik?

Ben gazeteciyim. Bizi idare eden Başbakanımız’ın veya Cumhurbaşkanımız’ın, “Barış süreci başlattık..” açıklamalarından sonra bizler de gazeteci olarak başlatılan bu sürece katkı sunmaya çalıştık!

Bunun neresi yanlış dangalak.

Evet, belli ki senin dayın şehit olmamış. Sen genç yaşta bir oğlunu veya yakınındaki bir fidanı kaybetmemişsin. Sen sadece hamamda türkü söylemeyi bilirsin..

Delikanlıysan veya medeni bir insan isen, benim gibi alenen ve ismen yaz veya telefonumdan ara, dilediğin yerde dilediğin ortamda konuşalım.

Böylece sen de sahte isimler ile meydan okumak aşağılıklığına, şerefsizliğine düşme.

Not:
(Bu yazı fikrini açıkça söyleme cesareti olmadığı için, sahte isim kullanarak sosyal medyeda kahraman olmaya çalışan, bu arada da bana sataşan bir şaşkına ithafen kaleme alınmıştır…)