Türkiyem ve Seferihisar’ın karşı yakası

Laf açıldığında “AB ülkelerinde yani Avrupa’da yaşam şöyle! Oradaki yaşam şartları böyle..” diye konuşuruz birbirimizle..

 
Peki, arkadaş da Sakız, Samos veya kıyılarımızın dibindeki Yunan adaları ile AB standartlarının ne ilgisi var? Yani bu adalardaki yaşam kalitesi veya insanların gelenek ve görenekleri, Avrupa adaları olduklarından mı medeniyetin zirvesine ulaştı?

 
Asla değil!

 
Sakız veya Ege’deki diğer Yunan adalarını bir kenara bırakıp sadece insanlarının yaşamını ve devlet yönetimini çok iyi bildiğim Samos’tan söz edeyim…

 
Bu adada yerleşik nüfus 33 bin. Adanın doğusundan batısına insanların birbirlerini hep tanıdıklarını tahmin ediyorum. Adada polis sayısı 15… Ama hiçbiri silah veya cop taşımıyor. Adada mahkeme yok, cezaevi yok. İnsanlar evlerinin kapısını kilitleme ihtiyacı duymuyor. 25-30 yıl önceki Seferihisar’da olduğu gibi evlerinden ayrılırken kapılarına küçük bir ip doluyorlar. O da evde olmadıklarını anlatmak için…

 
Yaşlı bir Rum ile tercüman aracılığıyla sohbet ediyoruz.

 
– Peki, bir hırsızlık, kavga veya uyuşmazlık olduğunda adaleti kim sağlıyor?

 
Cevap: Bizim adada kavga olmaz, hırsızlık olmaz. Bazen ölümlü trafik kazaları olduğunda da adaleti 12 Adalar Heyeti sağlar. Yani mahkeme değil, 12 Adalar Heyeti…

 
Ada insanının tamamına yakınının az da olsa sebze-meyve bahçesi, zeytinliği veya tarlası var. Sabah 06.00’da kalkıyorlar. Esnaf olanlar 2-3 saat çalıştıktan sonra 09.00’da iş yerini açıyor, öğleden sonra da ‘Siesta..’ dedikleri 2-3 saatlik istirahate çekiliyorlar. Siesta saatinde tüm bankalar ve resmi daireler de kapanıyor.

 

 

Akşam eğlenceleri bazen saat 03.00‘e, bazen 05.00’e kadar devam ediyor. Eğlence makul sesle yapılıyor. Bizdeki gibi ”Benim çocuğum var, ben uyku uyuyamıyorum” diye ortalığı ayağa kaldıran, müzikli mekanı kaymakama veya bakanlığa şikayet eden olmuyor.

 
Haber ve fotoğraflarımızda da gördünüz. İnsanlar eğlence yerinden kara yoluna çıkıp dakikalarca halay çekiyor, sirtaki oynuyor. Yolu kapattıkları için sürücülerden hakaret, küfür işitmiyorlar. Sürücüler ışıklarını kısıp bekliyor.

 

Oynayanlar da birkaç dakika sonra sürücülere yol açıyor. Araçlardan inen, kaldırımda yürüyen pek çok insan ortadaki oyuna katılıyor.

 
Bizde olsa yol kapatma kavgası çıkar ve sonu cinayete kadar gider.

 
İyi arkadaş da oradaki inanların yaşadıkları bölge de Akdeniz Bölgesi, bizim yaşadığımız bölge de Akdeniz Bölgesi…

 
Niçin biz böyleyiz de onlar öyle?
Biri, yani bir okurum bir açıklama yapabilir mi dersiniz…