Geçmişim binlerce yıl gerilere, ilk insana dek uzanır.Ve benim için: “Bütün ağaçların ilkidir.” denir. Bana “Altın Sıvı” diyen Homeros’a göre, siz gelmeden buradaydım, sizden sonra da burada olacağım… Zeytindim ben. Tarihîm…Ya sen?Tarih boyunca tüm dinler ve toplumlarca kutsal sayılmışımdır. İnanışa göre, ilk insan Adem’in mezarında yetişen üç ağaçtan biriyim ben. Hz. Nuh, tufan sonrası suların çekilip çekilmediğini anlamak için, gemiden bir güvercin saldı ve o güvercin ağzında benim yaprağımla dönünce, tufanın durduğunu anladı. İşte o gündür, bu gündür ağzında zeytin yapraklı güvercin barışın, esenliğin, umudun simgesidir. Bugün hala “barış” için “zeytin dalı uzat…” demiyor musunuz? Zeytindim ben. Barışın simgesi. Ya sen?..Eski Mısır’da Tutankamon’un başındaki taç benim dallarımla örülmüştü. 3. Ramses, Tanrı Ra’ya beni şu sözlerle sunmuştu: “O zeytin ağaçları ki meyvelerinden halis zeytinyağı elde edilir. O zeytinyağı ki senin tapınağını aydınlatan kandilleri besler…” Zeytindim ben. Aydınlığın simgesi… Ya sen?..Eski Yunan’da, Atina’yı koruyacak Tanrı yarışmasında en değerli armağan olarak beni sunarken Tanrıça Athena ne dedi? “Yüzyıllarca yaşayan bu ağacı sunuyorum size. Onun meyvesinden elde edilen sıvı yemeklere lezzet katacak, yaraları iyileştirecek, geceleri aydınlatacak ve gölgesinde insanları dinlendirecek…” Yarışmayı kazanan Tanrıça Athena benimle özdeşleşti ve adı o kente verildi… Yarışmayı kaybeden denizler Tanrısı Poseidon’un oğlu, kızgınlık ve hınçla beni kesmeye kalktı da ne oldu? Balta ters döndü ve beni kesmeye kalkanın kafasını kesti… Solon kanunlarının en ünlülerinden birisi, beni kesene verilen en ağır cezaydı… Zeytindim ben. Adaletin simgesi… Ya sen?..Hipokrat sağlık için beni önerdi. Güzellik iksiriyimdir. Ne diyorlardı antik çağda benim için? “İç güzelliğin için şarap, dış güzelliğin için zeytinyağı…” O eski Yunan’da beni yalnızca bakireler toplayabilirdi. Zeytindim ben. Arılığın, bereketin simgesi… Ya sen?..Roma’nın kurucuları Romus ve Romulus’un benim ağacım altında dünyaya geldiklerine inanılırdı. Sezar, benim dallarımdan örülmüş taçla halkın karşısına çıkardı… Tevrat ve Zebur’u içinde barındıran Eski Ahit’te benim için: “Doğuşun, erdemin, refahın ve bolluğun simgesi” denir. Yalnız Eski Ahit mi? Tevrat ve İncil’de 140 kez, Kuran’da 6 kez benden söz edildi… Olimpiyatlarda kazananlar benden yapılan taçlarla onurlandırılmadı mı?.. Zeytindim ben. Başarıyım… Ya sen?..Ne diyordu ‘Anadolu’ şiirinde Ahmet Arif? “Anadoluyum ben, Tanıyor musun?” Ben de Anadoluyum. Ege’yim. Bu topraklarla özdeşleştim. Bu topraklarda Cumhuriyeti kuranlar, 83 yıl önce benim korunmam için kanun çıkardılar… Bugün olduğu gibi, ne çok çabalandı o korumanın arkasından dolanmak için… Anlamadıkları şu: Zeytindim ben… Ölümsüzlüğün simgesi… Ya sen?..